488 sayılı Damga Vergisi Kanununun 14 üncü maddesine göre;

“Belli parayı ihtiva eden mukavelenamelerin değiştirilmesi halinde artan miktar aynı nispette vergiye tabidir.”

Bu hüküm çerçevesinde iş artışı yapılan hizmet alım ihalelerinde artışa konu olan miktar üzerinden binde 9,48 oranında damga vergisi alınması gerekmektedir. Sayıştay Genel Kurulunun 11.01.1973 tarih ve 3628/1 nolu kararına göre “sözleşme ve bağıtlarda yer alan hükümlerle, taahhüt konusu işin belirli bir oranda arttırılabileceğinin ön görülmüş bulunması halinde, artan işe ait damga vergisinin, iş artışını belgeleyen kâğıdın tanzimi sırasında alınması” gerekmektedir.

Sözleşme bedeli 1000 TL olan bir işte eğer % 20 iş artışı yapılmışsa, iş artışı tutarı olan 200 TL üzerinden binde 9,48 iş artışı damga vergisi alınacaktır. İş artışlarında artışa konu olan tutar üzerinden KİK payı alınmasına gerek bulunmamaktadır.

İş artışı olan ihalelerde ihale karar damga vergisinin alınıp alınmayacağı hususunda tartışmalar bulunsa da, iş artışı yeni bir ihale anlamını taşımadığından, mevcut sözleşme hükümleri çerçevesinde aynı yükleniciye iş yaptırıldığından dolayı iş artış tutarı üzerinden ihale karar damga vergisi alınmasına ihtiyaç bulunmamaktadır.

Danıştay 7 nci Dairesinin 30.11.2004 tarih ve 584 E., 3198 K. sayılı kararında bu konu şu şekilde ifade edilmektedir:

“Olayda; Türkiye Kömür İşletmeleri Kurumu Yönetim Kurulunun 7.2.2000 günlü oluru, 13.5.1998 tarihli sözleşmede yer alan 10.000.000.- m3 iş miktarını 13.000.000. m3 olarak değiştirmiş olup; bu değişikliğin, Damga Vergisi Kanununun 14'üncü maddesi uyarınca vergilendirilmesinde yasaya aykırılık görülmediğinden, mahkeme kararının buna ilişkin hüküm fıkrasında isabetsizlik bulunmamaktadır. Öte yandan; 13.5.1998 tarihli sözleşmenin 18'inci maddesinde yer alan düzenleme uyarınca iş miktarının artırılması, ihale kararını değiştiren bir husus olmadığından, yeni bir ihale kararı alınmadığı sürece, bu artıştan dolayı, ihale kararı üzerinden vergi alınmayacağı sonucuna varıldığından, mahkeme kararının buna ilişkin hüküm fıkrasında isabet görülmemiştir.”